Beschrijving
Sara Correia was 13 jaar oud toen ze de Grande Noite do Fado won, waarna ze werd uitgenodigd om te komen zingen in het Casa de Linhares in Lissabon, waar ze samen zong met o.a. Celeste Rodrigues, Jorge Fernando en Maria da Nazaré. Ze groeide op met de muziek van Amália Rodrigues, Fernanda Maria, Beatriz da Conceição en Hermínia Silva. Onlangs vroeg de Franse filmmaker Joel Santoni haar om O Grito van Amália Rodrigues te zingen voor zijn televisieserie Une Famille Formidable.
Inmiddels is haar langverwachte debuutalbum, geproduceerd door Diogo Clemente, verschenen. Met medewerking van Ângelo Freire (ongetwijfeld een van de Portugese gitaargenieën van deze generatie), Marino de Freitas op basgitaar en Vicky Marques op percussie. Liefde, verdriet en vreugde, de stad Lissabon, de Portugese ziel, al deze intense verhalen worden gezongen en verteld door fadista Sara Correia.
Lees ook de recensie van Herman Veenhof
Sara Correira is nog jong, maar heeft het vereiste stemvolume en meer dan genoeg saudade, Portugese triestheid, om de fado zeer overtuigend te zingen.
Ze is pas 26, maar het lijkt alsof ze er al een heel leven op heeft zitten. Met haar warme, volle en grote stem kan ze het weidse ‘Fado Português’, haar land van de wieg tot het graf (huiver als ze ‘sepultura’ zingt) gemakkelijk aan. De mooie videoclip, in zwart wit aan de branding van haar vaderlandse strand, helpt mee om die grootse indruk te bevestigen. De imponerende song lijkt stokoud, maar is nog niet heel lang geleden geschreven door Alain Oulman.
Of dein speels mee met ‘Sou A Casa’ of ‘Quadras Soltas’. En geniet vooral van ‘Quando O Fado Passa’. Of het snelle, fabuleus mooie ‘Se O Mundo Dá Tantas Voltas’; ook als je de Portugese taal niet beheerst, als ze zingt, snap je het helemaal. Op YouTube vindt je alle nummers live tijdens een spetterend concert in het Capitólio in Lissabon, vorig jaar.
Jong en doorleefd? In zekere zin is dat ook zo. Sara Correia was pas dertien jaar oud toen ze de Grande Noite do Fado won, de Grote Fadonacht van Portugal. Daarna werd ze uitgenodigd om te komen zingen in het Casa de Linhares in Lissabon, samen met gevestigde sterren als Celeste Rodrigues, Jorge Fernando en Maria da Nazaré. Daarna kwamen Centro Cultural de Belém, Caixa Alfama en Ribeira, de Carrés en Concertgebouwen van Portugal.
Maar zelfs daarvoor al, als kind, was ze opgegroeid met de muziek van Amália Rodrigues, Fernanda Maria, Beatriz da Conceição en Hermínia Silva. In 2018 verscheen haar langverwachte debuutalbum bij Universal Music Portugal en die is nu uit:
‘Ik beken me volledig tot de traditie van de fado; daarom hoefde dit album ook geen aparte titel.’