Beschrijving
Ja! is het boek dat volgt op Stef’s debuut Gebroken Zinnen uit 2004. In Ja! geeft Stef Bos zijn teksten in handen van kunstenaar Eric de Bruijn, met opnieuw een verrassend resultaat! Na Gebroken Zinnen en Ja! ben je direct nieuwsgierig naar wat nog volgt. Want duidelijk is dat deze serie boeken met de bijzondere combinatie van woord en vormgeving een aanvulling is in ieders boekenkast.
Stef Bos over zijn nieuwe boek:
“In september 2004 kwam het boek Gebroken Zinnen uit. Het begin van een andere richting die naast de liedteksten een eigen leven ging leiden. Ik schreef ze om gelezen te worden of voor te lezen tijdens voorstellingen. Ze werden geboren zonder muziek in het achterhoofd. Liever dan gedichten noemde ik het ‘gedachten’. Gedachten die hun eigen vorm bepaalden, zinnen die niet noodzakelijk ritme of rijm zochten. Regels die werden afgebroken wanneer ik voelde dat ze er om vroegen
Na verloop van tijd en schrijven ontstond de behoefte ze te bundelen en uit te geven. Het aangename van zo’n bundeling is dat je er nog eens en nog eens en nog eens naar kijkt. Twijfelt, weggooit, herschrijft en weer twijfelt tot er iets staat waarvan je denkt: “hier kan ik mee leven”.
Ik onderschatte dat proces in eerste instantie. Moest eraan wennen om woorden op papier te zien staan zonder muziek en zonder er stem aan te kunnen geven… Overgeleverd aan het witte papier.
Het was een organische ontwikkeling na een roerige periode in mijn leven waarin ik na verloop van tijd niet altijd mijn gedachten kon vatten in een liedtekst. Het kwam tot een climax toen ik mijn stem verloor in 2002. Ik dacht op een dag: “Stel je voor dat ik nooit meer kan zingen, wat dan?”. Het antwoord kwam vanzelf: “Dan ga je toch schrijven, dat was toch wat je wilde toen je hiermee begon”. En zo ontstond Gebroken Zinnen, met het idee om een serie boeken te maken in die stijl.
Het idee om samen te werken met een schilder werd later geboren in Zuid-Afrika toen ik een expositie bezocht van schilders en werk van Marriana Booyens zag. Voelde direkt dat zij de cover moest maken. In gesprek met haar werd me duidelijk dat ik ook in het boek zelf beelden wilde hebben. Ik was altijd al gefascineerd door schilders en beeld al kan ik zelf geen lijn op papier zetten. Maar ook in teksten zocht ik altijd beelden alsof ik schreef met mijn ogen.
Toen het idee voor dat eerste boek vaststond wist ik ook direkt dat ik er een serie van wilde maken. Dat ik wilde samenwerken met schilders in uiteenlopende stijlen want ik hou van verschillende soorten verbeelding zolang de maker er zichzelf in durft te laten zien.Een met zorg uitgevoerd boek voor een redelijke prijs conform de uitspraak van de door mij zeer gewaardeerde schrijver Kurt Tucholsky die ooit schreef: “Mach die Bücher billiger”.
Vanaf het uitkomen van Gebroken Zinnen was ik dus al bezig met een vervolg… Schreef tussen de bedrijven door schetsen zoals deze:
…een soort in memoriam voor Tony Boast die jarenlang met ons speelde en die eerder dit jaar overleed. Op het moment van schrijven ben ik niet bezig met het feit of zoiets voor een boek bestemd, het moet er gewoon uit. Pas later, als ik door al die schetsen ga, bepaal ik waar ik verder aan zal werken. Begin dit jaar, toen de plannen van het boek concreter werden, wist ik ook dat ik het graag met één schilder vorm zou willen geven: Eric de Bruijn. Ik had Eric leren kennen via kameraad Frank Boeijen en was zeer gecharmeerd van zijn werk.
Het werd een zeer aangename samenwerking. Ik stuurde Eric de eerste ideeën en vulde daarna zijn mailbox voortdurend met wijzigingen. Ondertussen ging hij zijn eigen gang en zocht een ingang qua beeld. De eerste schetsen, zoals hij ze noemde, maakten mij zeer enthousiast en waren voor mij eigenlijk al meer dan af. Vervolgens zag ik het ene naar het andere beeld verschijnen en werd het zelfs moeilijk om te kiezen. Dan is het goed om er nog externe krachten bij te hebben zoals vormgever Steven Theunis en de verantwoordelijke bij de uitgeverij Dirk Demuynck. Steven zette de sfeer van de beelden van Eric om in een mooie vormgeving van verweerde titels en een passende verdeling van tekst over de pagina’s die wat mij betreft de gedachten sterker uit de verf lieten komen.
Zo zagen we gezamenlijk hoe taal, beeld en vormgeving tot een geheel werden.Het is prachtig om te zien hoe een schets van een idee in klad, zoals je boven ziet, uiteindelijk een vaste vorm krijgt:
En dat alles onder de titel Ja! die al lang door mijn hoofd spookte en er nu wel eens uit wilde. En dan wordt het nu tijd dat alles het licht ziet zodat het gelezen en gezien kan worden door wie het wil lezen en zien.”
Stef Bos
Wachtebeke
juli 2006.
