Beschrijving
Philippe Labro is een icoon in Frankrijk: een van de beroemdste schrijvers en journalisten van het land, hij staat sinds de jaren 60 in de voorhoede van het Franse culturele leven. In deze maalstroom van bedrijvigheid nam Labro de tijd om een paar cultfilms te regisseren, waaronder zijn meesterwerk “L’Heritier” uit 1973.
Beginnend in 1969 met het door de new wave beïnvloede “Tout Peut Arriver”, geproduceerd door Mag Bodard (die lanceerde Jacques Demy’s carrière), stapte hij twee jaar later over op genrefilm met producer Jacques-Eric Strauss om de misdaadfilm ‘Sans Mobile Apparent’ te regisseren, naar een roman van Ed McBain, ‘Ten Plus One’.
Strauss stelde voor aan Philippe Labro om met Ennio Morricone te werken. De samenwerking werd snel bezegeld en Morricone componeerde toen een van zijn mooiste partituren, met al zijn kenmerkende ingrediënten: een aanstekelijk thema, het onmiskenbare gefluit van Alessandro Alessandroni, weelderige en dissonante orkestrale arrangementen plus een enorme groove die zowel DJ’s als gravers zal plezieren.
De film is langzaamaan een cultklassieker geworden bij Franse filmliefhebbers en is volgens Labro goed ouder geworden, zeker voor een groot deel dankzij de formidabele muziek gecomponeerd door Morricone, die de film zijn unieke tempo geeft. Hoewel de componist destijds op zijn hoogtepunt was (Once Upon A Time In The West was pas drie jaar eerder gecomponeerd), kwam de soundtrack destijds slechts uit als single in Frankrijk.